"Is dit nu later?"

Al bij het horen van deze zin, schiet de melodie van het nummer van Stef Bos in mijn hoofd. Is dit nu later? Rare vraag eigenlijk. Want wie bepaald dat nu? 

Als kleine jongen wilde ik later profvoetballer worden, maar veel verder dan het 2e elftal bij mijn plaatselijke FC ben ik nooit gekomen. En toch blijven die dromen mij altijd bij. En bij mijn zoon (nu 18 jaar)heb ik dezelfde dromen voorbij zien komen. Later als ik groot ben…..

Maar wie bepaald er nu eigenlijk wanneer je groot bent? Is dat leeftijd of lengte? 

Of in het geval van een bedrijf? Wanneer ben je groot? Zijn dat het aantal medewerkers of het aantal klanten? Is dat omzet of marktaandeel?

Ik heb eerlijk gezegd geen flauw idee. Het enige wat ik zeker weet, is dat de herinnering aan een bepaalde periode niet wordt gezien als getal maar wat het met je heeft gedaan. Hoe je je toen voelde en hoe het je heeft veranderd. En laten we nu eerlijk zijn. Het draait uiteindelijk niet om de getallen, maar om de echte impact die je als mens of bedrijf hebt gemaakt. 

Mijn mooiste zakelijke herinnering heeft niets te maken met resultaat, maar met de omgeving en de personen met wie ik heb mogen samenwerken. Die mij gevormd hebben tot wie ik vandaag de dag ben. Welke leidinggevende heeft jou echt geraakt? Welke collega heeft voor jou het verschil gemaakt? Welke bedrijf komt als eerste in je op als je terugkijkt in de tijd? 

Vaak zijn dit vragen die we ons zelf stellen als we met pensioen zijn, maar zou het niet goed zijn om dit vaker te doen? Want als jij weet wie voor jou echte impact heeft gemaakt, kun jij dat ook worden voor een ander. Hoe mooi zou dat zijn? Als we met elkaar durven na denken wat “onze” legacy zou moeten zijn! Wat laat jij achter?

Of zoals Stef Bos zie; 

jullie kunnen alles worden
als je maar je huiswerk kent
maar je moet geduldig wachten
tot je later groter bent

Tot later!

Veel plezier met lezen!

John Faas – Business Unit Manager